28 Eylül 2011 Çarşamba
Kız Arkadaşlara...
Şans doğuştan mı gelir, yoksa sonradan mı edinilir bilmiyorum. Cevabı her neyse, benim ona sahip olduğumu bilmek bana yetiyor.Adil olmak zorunda olmayan bir hayatın içinde o kadar çok şey yaşıyoruz ki. Bazen bende yaşadıklarımdan dolayı şanssız olduğumu düşünmüşümdür. Ama sonra fark ettim ki yaşadıklarım da değil şans, ait ve sahip olduklarımda.
Tanrının aile konusunda torpilli davrandığı biriyim. Hayatta olan da olmayan da, en küçüğü de en ergeni de önüme fener, arkama duvar olabilme yeteneğine sahipler. Bu da hayata 1-0 önde başlıyorsun demektir. Ben 2. golü de ağlara yollayalı çok oluyor. 40 seneyi arkada bırakmış biri olarak 5..10.15.. 25 seneyi geçmiş arkadaşlıklara sahip olmam bunu için yeterli sebep. Her ayağım takıldığın da ya da aklıma takıldığında ya çözmeyi ya kabullenmeyi öğrettiler bana. Eminim ki hayatım boyunca hiç aynaya ihtiyacım olmayacak. Kendime içsel, dışsal yolculuklarla uğraşmayacağım. Çünkü her daim iyiye destek, yanlışa köstek olan kız arkadaşlarım var. Hamurunu bildiğim, hamurumu bilen seçilmiş kız kardeşlerim.. Hep söylerim bilmek yetmez duyabilmek, görebilmek, hissedebilmek daha inandırıcıdır.
Hep şükredicem bana hissedebilme lüksünü yaşatan aileme ve kız kardeşlerime...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder