Yalnız çocuk büyüten annelerin, okul çağında çocuğu varsa hep bir ''baba'' sıkıntısı olur. Bu ''çocuğum babasız büyüyor'' ahlaması vahlaması değildir de daha çok şöyle olur;
-Gülden hn yarın bütün babalar okula geliyor
-Neden?
-Anneler günü için çocuklar babasıyla etkinlik yapacaklar.
-Çok güzel (iyi halt edecekler) tamam ben bir şeyler ayarlarım.
-Çocuklar babayla beraber hazırlasın istedik annelerin hediyesini
-Harika bir fikir (babalarda bayılıyordu annelere hediye yapmaya)
-Gülden hn aile resmi istiyoruz ingilizce dersi için
-Aile derken
-Tabi sizi biliyoruz sizin ki anne-oğul olabilir
-Tamam hallederim (olabilir tabi başka bir seçeneğim mi var)
- Gülden hn bu pazar okula babalar geliyor
- Hay babalara gelesiniz.....!!!!!
Gibi gibi durumlarla karşılaşılıyoruz. Önemli olan bu traji komik durumu lehine çevirebilme becerisi. Ben de en son anneler günü için hazırlanacak etkinliğin içeriğini öğrenmek istedim. Çünkü elimde amcadan, dayıdan ve kan bağı olmayan amcalardan ziyadesiyle var çok şükür. Yapılacak şey boş çerçeveyi süslemekmiş. Demek ki kreatif bir şey olucak. Tam da bu iş için elimde harika bir amca vardı ve hemen onu yönlendirdim. İşte böyle durumlarda anladım ki bir baba yoksa birden fazla amca var, hem de her iş dalı ve branşı farklı olan.
Sonuç olarak yalnız anneler, elinizdeki amca ve dayıları işe göre değerlendirdiğinizde sizin de anneler günü hediyeniz okuldaki en güzel hediye olabilir. Biliyorum çünkü benimki öyle oldu.
Teşekkürler Ali Güler...
